«…δύναμη να είναι ο δάσκαλος, πράξη ο μαθητής και το σχολειό γιορτή»
Δ. Λιαντίνης
Αντλώντας τη δύναμη μας από τα μερικά ζευγάρια απορημένα μάτια που είναι το θέατρο που μας παρακολουθεί καθημερινά, δοκιμάζουμε να φυτέψουμε το θαύμα και να κάνουμε το σχολειό μας περιβόλι. Σαν το αυγερινό άστρο που ανέβηκε στο λυκαυγές και στη δροσιά του πρωϊού, και προοιώνισε τη χαρά της μέρας που κίνησε να φτάσει.